Doos nr. 154 uit de collectie Jaap Kruithof inspireerde de leerlingen van het MSKA tot creativiteit en kritische reflectie. Het resultaat: een expo, een muziekstuk, een choreografie en een brochure.
De Vuist greep me aan door zijn historische en spirituele waarde. Het werk symboliseert ook de tenaciteit van het Congolese volk en de eenheid tussen onze voorouders en onszelf.
Deze expo serveert de geschiedenis van de stad langs het verrassende, grillige en vaak onzichtbare spoor van de voedselketen. Een vitale expo die al je zintuigen prikkelt.
Dat is één van de uitspraken uit de gesprekken die we momenteel doen over de mogelijke waardes en bestemmingen van de Collectie Kruithof. Naast het samenbrengen van de documentatie over de collectie en van de geschriften van Jaap Kruithof over musea, bewaren en waarderen, organiseren we een gespreksronde.
Deze kraan heeft een scharnierende uithouder aan het uiteinde van de giek, waardoor de last tijdens het toppen op dezelfde hoogte bleef. Een Brits patent, uitgevoerd door Belgische bouwer Cockerill. De Antwerpse kraandrijvers noemden het de ‘mussenbek’.
Jaap Kruithof nam zelf nooit concrete initiatieven om zijn verzameling aan een museum over te dragen. Hij schreef als filosoof ook veel minder over musea dan over bewaren. Het interview met tapisplein in 2007 daagde Kruithof uit om wel te spreken over musea en over de vraag of zijn verzameling in een museum zou moeten terechtkomen. Hij toont zich dan een kritische minnaar van musea.
Boslabs, het creatief atelier van Het Bos, resideert net achter de hoek van het MAS. In 2019-2020 vormen tien Kruithofdozen de rode draad doorheen de Boslabs werking. Boslabs onderzoekt 'de waarde van dingen' met een diverse groep jongeren uit Antwerpen. Het resultaat zal in 2020 te zien zijn in het Bos en daarna in BOZAR in Brussel.
Een topkraan kan haar reikwijdte aanpassen tijdens het laden en lossen. Constructeurs experimenteerden met allerlei mechanismen om ervoor te zorgen dat de last tijdens die opbeweging op dezelfde hoogte blijft. Deze kraan stond samen met de ‘schroefkranen’ en de ‘mussenbekken’ aan het Derde Havendok.
"Dit museum is het vervolg van mijn dingen-boeken", zo schreef Jaap Kruithof in zijn korte museumgids.
Kruithof publiceerde zijn Dingen-boeken tussen 1991 en 1994. Nergens in die boeken beschrijft hij zijn collectie letterlijk.
Maar in elk Dingen-boek ontwikkelt hij filosofische gedachten over bewaren en waarderen. Die zijn bruusk, maar inspirerend.
