De schilderingenreeks vormt een handleiding bij de meditatie van een mandala, een voorstelling van de kosmos, waarin de godheid Sarvavid Vairocana centraal staat.
Gisteren werd in het MAS het waarderingsonderzoek en het plan van het MAS voorgesteld. Vandaag doen we dit online in deze blog, waarbij het hele rapport steekt. Wij wensen als MAS een deel van de collectie te bestemmen buiten de museumsector. We experimenteren hiervoor met de Nederlandse LAMO werkwijze en vragen daarom uw reactie over de te herbestemmen objecten. Andere reacties op ons plan zijn natuurlijk ook welkom.
De historische havenkraan 111 staat terug op haar originele standplaats aan het Noorderterras op de Scheldekaai. Het beschermd collectiestuk van het MAS werd gerestaureerd.
In 2024 selecteerden we een collectie tandheelkundig erfgoed om een waardering op uit te voeren. Binnen het MAS was geen kennis aanwezig over de herkomst en geschiedenis van deze collectie. Het was niet duidelijk of deze objecten een plaats hadden binnen het collectieplan.
Jaap Kruithof nam zelf nooit concrete initiatieven om zijn verzameling aan een museum over te dragen. Hij schreef als filosoof ook veel minder over musea dan over bewaren. Het interview met tapisplein in 2007 daagde Kruithof uit om wel te spreken over musea en over de vraag of zijn verzameling in een museum zou moeten terechtkomen. Hij toont zich dan een kritische minnaar van musea.
Mag je met een kinderwagen in de museumzalen en wat doe je met jassen en tassen? Waar zijn de toiletten? Antwoorden op deze en andere praktische vragen vind je hier.
De gelaste kokerconstructie van deze kraan was een belangrijke innovatie, maar was minder soepel dan de kranen met klinknagelverbindingen. Wanneer de sporen niet perfect vlak liggen, durven deze kranen al eens op drie poten te gaan lopen.
De grote Titankraan wordt op een ponton geplaatst en overgevaren naar de Rijnkaai. Het MAS kan ook voor deze imposante verhuisbeweging rekenen op de varende hijsbok Brabo.
