Wij bleven dromen van een tentoonstelling in het echt, aangemoedigd door de reacties in het gastenboek van de online expo. Zoals deze: “Wat zou het mooi zijn later alles ook in het echt te kunnen zien. Dat zijn de kunstwerken drie-dubbel dik waard!”
In januari 2021 was het zover. Maar wel anders dan gehoopt. Door de strenge coronamaatregelen werd het een besloten expo. Enkel betrokkenen bij het project konden een afspraak maken voor een individueel werkbezoek. Het was er niet minder mooi om, integendeel.
Voor de inrichting van deze expo bleven we dicht bij de stijl van Kruithof en zijn gedachtegoed. De werken stonden op schraagtafels en houten rekken. Of ze hingen aan de muur op de authentieke grijze lambrisering. Dat alles op het gelijkvloers van een oud monumentaal gebouw: een grote, kale en ongepolijste ruimte, ooit de turnzaal van een middelbare school.
Ook de catalogus was in stijl: we kozen voor een ouderwets degelijke fichebak, met 42 kaartjes op alfabet, eentje per kunstwerk. Opgeborgen in een oud houten sigarenkistje – hergebruik is een groot goed! Wist je dat Jaap Kruithof papiertjes met commentaren ophing aan zijn opbergrekken met spullen? Ook die zijn verwerkt in onze fichebak-catalogus.
Expo 42 Dingen kreeg hoog bezoek! Wij waren zeer vereerd dat we Karen Kruithof, de dochter van Jaap, mochten rondleiden. Karen voelde zich op haar beurt vereerd dat ze kon zien wat de verzameling van haar vader had teweeggebracht. Ontroerd herhaalde ze een paar keer: “Dit zouden mijn ouders fantastisch vinden.” Ze vertelde hoe haar vader allerlei spullen bij elkaar zette op houten planken. “Dat werden dan sprookjesachtige taferelen waar je als het ware zo in kon stappen. Deze tentoonstelling roept hetzelfde gevoel op.” Ook de kijkdoos-op-ware-grootte met een impressie van museum Primrose (door Anneke Rot), raakte haar.
Ook het MAS was erbij. Curator Leen Beyers kreeg een virtuele rondleiding via videobellen. Zij was onder de indruk van de creatieve vrijheid waarmee we dit project hebben aangepakt. Ze verwoordde het zo: “Aan elk voorwerp – al is het een serieproduct – ligt menselijke inventiviteit ten grondslag, dat zei Jaap Kruithof altijd. Jullie halen die inventiviteit uit de dingen weer naar boven”.
Uiteraard hadden we deze “dijk van een tentoonstelling” (dixit Nelleke Zandwijk, een van de kunstenaars) graag aan meer mensen laten zien. Gelukkig kunnen we je wel een goede impressie geven. Want de tentoonstelling is van begin tot eind vastgelegd door Cees Mobach, die er een boeiende documentaire van maakt. Nieuwsgierig? Hou deze blog in de gaten!
