Ontwerp en uitvoering
Het groot en intact tegeltableau (ruim 1 m hoog op 2 m breed) bestaande uit 98 veelkleurige vierkante majolicategels (veelkleurig geglazuurd aardewerk). Het toont de Bijbelse scène in een groot rechthoekig vlak omgeven door een rijkelijk versierd kader. De scène is dezelfde als die van het ondertussen verloren gegane schilderij van Francesco Salviati (1510-1563), bekend dankzij een gravure uit 1545 van Enea Vico (1523-1567).
Het hele kleurengamma van de 16e-eeuwse Antwerpse majolicaschilderkunst is hier toegepast: tinoxide voor de witte grondlaag, kobaltblauw, kopergroen, oranje, het karakteristieke geel en zelfs mangaanpaars. Een transparant glazuur over deze kleuren geeft een schitterende glans aan het eindproduct. Het globale decor van het tafereel kleurt overwegend groen. Het wordt gebruikt voor de grasvlakte op de voorgrond en voor twee gordijnen van lommerrijke bomen achter de groepen soldaten. De stad, aan de voet van twee hoge bergen op de achtergrond, en de wijdverspreide wolken boven het tafereel creëren een gevoel van diepte. De witte kleur van de paarden en van de kleding van de soldaten plaatst hen, de acteurs van de scène, op de voorgrond.
De tegels in het bovenste en onderste kader tonen herhalende paren van twee of drie putti die antieke vazen of groteske maskers ondersteunen. Ze zijn afgebeeld op een blauwe en bruine ondergrond en geschilderd als een doorlopende strook die van de ene tegel naar de andere overgaat, en waarbij elke tegel een andere compositie laat zien. In de flankerende gele pilasters staan afgebeeld: groteske maskers, vazen en half-menselijke figuren in ijzersmeedwerk, trossen van
vruchten en bloemen.
Productie
Het tegeltableau uit 1547 is een zeldzame getuige van de vroege majolicaproductie in Antwerpen, een typisch renaissancefenomeen. Het is het enige volledig bewaarde exemplaar uit deze periode. Het is een typisch voorbeeld van de originele stijl van de Antwerpse productie waarin de Venetiaanse invloed versmelt met de Zuid-Nederlandse decoratieve vormentaal en zelfs met Franse siermotieven.
Het tableau wordt toegeschreven aan het atelier Den Salm, in 1520 opgericht door Guido Andries (Guido di Savino), een Venetiaanse majolicabakker die in het begin dan de 16e eeuw mee aan de bakermat stond van de majolicanijverheid in Antwerpen. Dankzij de kwalitatief hoogstaande producten genoot het atelier grote bekendheid in binnen- en buitenland tot het begin van de 17e eeuw. Al deze argumenten tonen aan dat het Saulustableau onmisbaar cultureel erfgoed voor Vlaanderen is.
'De bekering van Saulus' (of: 'De bekering van Saulus (Paulus) op weg naar Damascus' of 'De val van Saul') kan je bewonderen in de permanente MAS-tentoonstelling ‘Vracht’. Vanaf eind oktober 2023 zal het tijdelijk deel uitmaken van de MAS-expo over 20 jaar topstukken in Vlaanderen 'Zeldzaam en onmisbaar'
Het tableau is opgenomen in de MAS-collectie onder inventarisnummer AV.1571.
