Toen in 1912 bekend raakte dat het Belgisch Olympisch Comité zich kandidaat stelde om de Olympiade in 1920 te organiseren, vatten enkele vooraanstaande Antwerpenaren meteen het plan op om de Spelen naar Antwerpen in plaats van Brussel te halen. Een wervingsbrochure ‘Aurons-nous les Jeux Olympiques’ moest de leden van het Internationaal Olympisch Comité overtuigen van de sportieve en culturele troeven van de stad.
Unieke spelen
De toekenning kwam amper 16 maanden vóór de opening van de Spelen. Het was dan ook een heuse krachttoer om dit sportevenement op touw te zetten. Er werd met man en macht gebouwd en hotels, scholen en zelfs boten dienden als onderkomen voor de atleten.
Van de 22 sporten die in Antwerpen op het olympische programma stonden, gingen er slechts een aantal door in en rond het olympische stadion op het Kiel. Voor disciplines als zwemmen, wielrennen, roeien, schieten, zeilen … week men uit naar andere locaties in én buiten de stad.
Met 16 gouden, 12 zilveren en 14 bronzen medailles deden onze landgenoten het in Antwerpen schitterend. Hoogtepunten waren onder meer de eindzege van onze Belgische voetbalploeg, de overwinning van de Antwerpse gewichtheffer Frans De Haes en de mooie prestaties van onze turners. Naast de overwinningsmedailles, de deelnemersmedailles en de diploma’s die in Antwerpen werden uitgereikt, ontvingen alle individuele kampioenen ook een bronzen beeldje: 'l’Athlète Victorieux'.
Praktisch
- presentatie naar aanleiding van de tentoonstelling 'Breaking Boundaries. De Olympische Spelen van Antwerpen 1920 tot Tokio 2020' in het Sportimonium (Sport- & Olympisch museum in Hofstade)
- Deze presentatie was vanaf 1 juni tot 20 september 2020 te zien in het Kijkdepot.
|
|
