Overslaan en naar de inhoud gaan

#31: Nederland opent plechtig doos 42

21 maart 2020

Grondstofdoos 42 is op 9 maart 2020 plechtig geopend in Wageningen tijdens het evenement DWARSDENKERS EN 42 DINGEN. Kunstenaars stonden in de rij om een object te ontvangen dat ze zelf niet hadden gekozen. De objecten werden overhandigd op een fluwelen kussen om te beklemtonen dat elk object, hoe nederig ook, uniek is. Het werd een bijzondere avond en dat lees je in deze blogpost van iniatiefnemer Petra Sips.

Wat zat er in de doos?
Al een hele tijd stond Grondstofdoos 42 klaar in de bblthk (Bibliotheek Wageningen), hermetisch afgesloten met kettingen. Op 9 maart 2020, op de DWARSDENKERS EN 42 DINGEN avond, ging de doos eindelijk open, in het bijzijn van een volle zaal publiek. En wat zat er in? Vaasjes, kaarsenhouders, een oude kleerhanger, kleine rieten poppetjes, theepotjes, … Allemaal onbenullige spullen. 

Uiteraard wisten we vooraf dat er doodgewone dingen in zouden zitten, ooit afgedankt en daarna  door Jaap Kruithof van de vergetelheid gered. Toch trof het ons. De banaliteit van de dingen viel immers extra op door het contrast met het theater dat we errond georganiseerd hadden: de ostentatieve kettingen, het wachten, het plechtige moment van het openknippen met een reuzentang.   

Veelheid
Niet minder dan 47 kunstenaars waren vanuit het hele land afgezakt naar Wageningen om mee te doen. Daar waren wij natuurlijk heel blij mee. Tegelijk had deze massa ook een wonderlijk neveneffect: er waren immers maar 42 dingen, dus we hadden schaarste gecreëerd! Dat zorgde voor een extra dimensie in de context van de overvloed en het gedachtegoed van Kruithof… 

Kunstenaars buiten hun comfortzone

Eén voor één werden de voorwerpen uit de doos gehaald, blind. Daarmee benadrukten we de inwisselbaarheid der dingen. Tegelijk heeft elk ding, hoe inwisselbaar ook, op eigen wijze waarde. Dat wilde Kruithof al duidelijk maken. En dat wilden wij op onze beurt symboliseren door elk ding op een fluwelen kussentje te presenteren. 

Ding en deelnemer werden op toeval aan elkaar gekoppeld. Anoniem stonden de kunstenaars in de rij, te wachten op een ding dat ze niet eens zelf konden kiezen. Daarna moesten ze zich ook nog eens laten registreren. Ja, ook de kunstenaars waren inwisselbaar vanavond. En ja, naar analogie met de dingen heeft ook elk van hen op eigen wijze waarde, ook als de ego’s even aan de kant moesten blijven. Een enkeling had daar moeite mee, de meesten reageerden uitgelaten.

De meeste kunstenaars waren blij verrast door die nederigheid der dingen. En ze gaven meteen blijk van fantasie. T.B. zag eeuwenoude geheime tekens gegrift in haar kaarsenhouder. B.P. was lyrisch over het blauw van haar vaasje. M.B. en F.S. werden door hun ding meteen teruggesmeten in de tijd. 

 

Presentatie op 15 mei
De deelnemers gaan nu aan de slag. Er was een grote verscheidenheid aan kunstdisciplines aanwezig: schrijvers, schilders, houtbewerkers, muzikanten, textieltovenaars, beeldhouwers, fotografen, tekenaars en multitalenten. Dat belooft voor 15 mei! Want dan komen alle dingen weer samen. Om 20.00u tonen de kunstenaars in de bllthk hoe zij zich hebben laten inspireren door hun ding en door de belevenis van deze bijzondere avond (Uiteraard onder voorbehoud van eventuele coronamaatregelen).

 

 

Meld je aan voor de nieuwsbrief