De afgelopen weken reageerden zeven erfgoedinstellingen op de LAMO oproep. We gaven ook de familie Kruithof nog de kans om objecten uit de af te stoten collectie over te nemen. Zo werden een aantal objecten aangeduid als beschermwaardig om filosofische, historische en emotionele redenen. Sommige objecten lijken bijzondere kracht te hebben, want ze werden gekozen door meerderen. Ik overloop hier de belangrijkste resultaten van de LAMO.
Het Tabaksmuseum in Wervik vond Doos 4 van de Collectie Jaap Kruithof historisch waardevol, omdat deze doos een ensemble van tabaksobjecten bevat. Ze selecteerden ook enkele tabaksobjecten uit Doos 26. Deze tabaksobjecten vullen de collectie van het Tabaksmuseum aan, het zijn meestal andere varianten van de objecttypes al aanwezig in het museum. Het LAMO besluit is dat het Tabaksmuseum deze objecten overneemt. Ook andere erfgoedpartners hadden interesse in deze collectie, maar zij hebben geen uitgebouwde depotwerking en kunnen het bewaren op lange termijn niet garanderen.
Het CAVA Centrum voor Academische en Vrijzinnige Archieven beschouwde het keramieken bordje 'Primerose Peint Main' van Doos 26 als beschermwaardig, omdat het in hun ogen sterk verwijst naar zowel de filosofie, de verzameling als de mens Jaap Kruithof. Echter, ook twee familieleden duidden het bordje als beschermwaardig aan. Het is een onooglijk, maar krachtig object, omdat het volledig samenvalt met het Museum Primrose van Jaap Kruithof. Na overleg is beslist dat CAVA dit object opneemt in zijn collectie.
Twee familieleden wezen ons op een neksteuntje uit Doos 44, een doos bestemd voor upcycling. Dat object hadden we ook vroeger al met hen bekeken. In een korte tekst, opgenomen in Teksten voor toekomst (Epo, 2012, p. 307) zegt Jaap Kruithof zelf dat een neksteuntje, "het bed van de arme", het centrale stuk van zijn museum is. Echter, de foto bij die tekst toont een boekensteun en geen neksteuntje. We weten dus niet welk neksteuntje Jaap Kruithof echt bedoelde. De familie Kruithof drong er bij ons op aan om toch dit neksteuntje uit Doos 44 te bewaren in het MAS, omwille van de filosofische waarde. We nemen het op in de filosofische collectie met als bijsluiter het fragment uit Teksten voor de toekomst.
Dankzij de LAMO tijd konden we inderdaad voorzichtigheid inbouwen. De LAMO werkwijze haalt het bestemmingsplan van het MAS voor het geheel van de collectie niet onderuit, maar heeft onze blik op de individuele objecten verder aangescherpt. Vermoedelijk zou de bekendheid van de LAMO werkwijze wat meer reacties hebben opgeleverd.