Foto’s uit de oude doos
Neem een duik in de oude fotoalbums van winkeliers, en u ontdekt een schat aan zichten op de inrichting of de etalage van winkelpanden. Meer dan eens poseert de winkelier samen met personeel of familie. Een winkel fotograferen was vroeger niet even vrijblijvend als in het huidige digitale tijdperk. Een foto werd gemaakt om een prijs te vieren, om je stiel in de kijker te plaatsen, om een verbouwing vast te leggen, om de persoonlijke service te onderstrepen, … Het zijn stille getuigen van bijna vervlogen herinneringen.
Sanne De Wilde liet zich door deze foto’s en prentkaarten inspireren voor een nieuwe fotoreeks. Het werd een kleurrijk en hedendaags vervolg op de oude verzamelingen. Sanne De Wilde reflecteerde met haar foto’s over de visuele informatie die oude en nieuwe beelden onbewust aanreiken. Je ontdekte meer over voeding en de kleurrijke verpakkingen, de presentatie van koopwaar, de winkelinrichting, maar ook de geuren en smaken die eigen zijn aan de winkel om de hoek.
Hier, neem maar: zelfgemaakte vissalade, een marmercake van het huis, verse pierogi en pruimen in chocolade, feta en olijven, geroosterde zaden, kruidenmix en een Marokkaanse lippenstift. ‘Schuif aan. Pak mee. En kom nog eens terug, he!’ Oude foto’s aan de muur, vergeeld, ingekaderd, bloemekesbehangpapier, nieuwe posters aan de muur, glimmend, shiny, vers geverfd. (Sanne De Wilde, 2016)
In haar foto’s plaatste Sanne De Wilde de winkeliers centraal: zij vormen de spil van de zaak, zij zijn het gezicht van hun winkel.
De geschiedenis zit ons tussen de oren en in de mond. Ik mocht door de tijd reizen, door mensen, huizen, dorpen, de stad. Het gezicht van de winkeliers in Antwerpen, Merksem, Berendrecht, Deurne , ... optekenen. Een gezicht van toen en nu. Een Belgisch gezicht dat steeds meer kleur op de wangen krijgt. Het ziet er gezond uit. Maar het kijkt soms ook een beetje melancholisch. De ogen kijken dwars door het heden de verleden tijd in. De neus snuift de geur op van bloedworst, erwtensoep en ossenkop. De mond proeft de verhalen en ze smaken nog net zoals toen. Het gezicht leeft op en glimlacht wanneer ik afdruk en het verhaal in het gezicht flits. (Sanne De Wilde, 2016)
Winkel en winkelier
Vaak is het moeilijk om de winkelier van zijn winkel te onderscheiden. Om dit te onderstrepen, werkte Sanne toe naar een dubbelportret. Op één foto poseerde de winkelier in zijn (soms voormalige) winkelomgeving, met een stralende glimlach en de blik op de lens. Op de andere foto hield hij koopwaar of een voorwerp voor zijn gezicht. Je blik ging voorbij de verkoper en je ontdekte het product, de winkel, de gewoontes van de verkoop. Het dubbelportret werd zo een rijke documentaire foto.
Omdat het een gezicht is van iedereen en iemand, besloot ik de kijker een stukje van de winkel in de ogen te laten kijken. Omdat de mens de winkel is en de winkel de mens. Omdat ze allemaal samen winkels waren en zijn. Omdat als je het gezicht niet ziet, de winkel het gezicht wordt: in elk detail, in geuren en kleuren, met zijn eigen specialiteit. Het gezicht gaat schuil achter het tastbare dat van de winkel overblijft. Foto’s, een opgezette stierenkop, een tinnen bakvorm, kersttaarten, olijven en dadels, appelen en peren, worstenbroden en appelbollen, pasta die ligt te drogen. (Sanne De Wilde, 2016)